Ghesmat

هر شب دعا مي کردم تو رو تنها ببينم

بگم که آرزومه تو باشي همنشينم

ولي يه شب که ديدم

با ديگر نشستي

گفتم تو هم خدايا

دل مرا شکستي

منم تو رو ميخواستمو چيزي نگفتم

دلم مي خواست که اول از تو مي شنفتم

ولي سکوت راه منو تو رو جدا کرد

غرور بيجا عشق و هم فداي ما کرد

هر دو رفتيم خونه ساختيم

از عشق هم دل کنديم

تو دست ما حلقه زرد

ميگه افسوس پابنديم

حالا همديگرو ديديم که خيلي ديره

از کار سرنوشت آدم خندش مي گيره

تو ياد ما خاطره ها زنده مي مونه

شايد که قسمت همينه خدا مي دونه