Niaz

من از دوری راه انتظار گفتم

من از بوییدن گل در بهار گفتم

تو از فصل گل و گلریز می گفتی

تو از دلتنگی پاییز می گفتی

من از مهر و محبت ووفا گفتم

تو از درد و غم وجور و جفا گفتی

من بهارم تویی پاییز من نیازم تویی پرهیز

فاصل بین من وتو داره خطی حیرت انگیز

من حدیث رویش باغم؛ تو هجوم باد گلریز

من یه شعر عاشقونه؛ تو یه آهنگ غم انگیز

گفتنیم با تو زیاده؛ تن من زخمی باده

به یقین با تو می بینم؛ آرزوم رفته به باده

دلی كه به من سپردی؛ به تمنای تو بردم

چوب این گذشتو؛ آخر از دست تو خوردم

من بهارم تویی پاییز من نیازم تویی پرهیز

فاصل بین من وتو داره خطی حیرت انگیز

من از دوری راه انتظار گفتم

من از بوییدن گل در بهار گفتم

تو از فصل گل و گلریز می گفتی

تو از دلتنگی پاییز می گفتی

من از مهر و محبت ووفا گفتم

تو از درد و غم وجور و جفا گفتی

من بهارم تویی پاییز من نیازم تویی پرهیز

فاصل بین من وتو داره خطی حیرت انگیز

من حدیث رویش باغم؛ تو هجوم باد گلریز

من یه شعر عاشقونه؛ تو یه آهنگ غم انگیز

گفتنیم با تو زیاده؛ تن من زخمی باده

به یقین با تو می بینم؛ آرزوم رفته به باده

دلی كه به من سپردی؛ به تمنای تو بردم

چوب این گذشتو؛ آخر از دست تو خوردم

من بهارم تویی پاییز من نیازم تویی پرهیز

فاصل بین من وتو داره خطی حیرت انگیز