Prawdy nie mówi nikt

Prawdy nie mówi nikt

Zmian dziś nie wróży nic

Nikt nie jest bezpieczny dziś

Chciałbym nie stchórzyć i walczyć, polubić dni

Choć we śnie trudno smutnym być

Bezradny jest umysł gdy

Randki i kurwy mi niszczą łeb jak pojebane

Jak kubizm sny

Taśmy i wódy łyk

Fajki, kluby, dym

Myślowe skróty, daj chwile

Zrzuty, masz tu dwie stówy

Musisz iść

Najgorsze, co możesz zrobić, to przeżyć

Najgorsze, co możesz zrobić, to wierzyć

Najgorsze, co możesz zrobić, to przetrwać

Nikt nie jest szczęśliwy, to wszystko na niby

O śmierć musisz żebrać

Baliśmy się ognia, a teraz - boimy się siebie

Baliśmy się Boga, a teraz - nie boimy się piekieł

Ludzie to obrazki z lowcrafta, za dużo strachu

Dlatego wszyscy chodzimy najebani

Prawda jest kłamstwem, a kłamstwem jest prawda

Dlatego patrzymy sobie w oczy jak pijani

Dla tych, co nie pamiętają, że na strycie mieli prolog

(Prolog...) Czy to prawda?

Weź mi wytłumacz, przetrwaj

To zbrodnia w afekcie, pętla się zaciska jak szczęki pitbula

Dla tych co nie pamiętają, finał klasyka

Kto ma forsę ten ma wszystko kumasz?

Zważ, nie pomoże makijaż

Pętla się zaciska jak szczęki pitbula